ramilandninadimaculangan.usana.com

ramilandninadimaculangan.usana.com
ramilandninadimaculangan.usana.com



happily married ever after..

Daisypath - Personal pictureDaisypath Anniversary tickers

Friday, January 13, 2017

Excited for 2017!!!

I declare:

2017 will be a blast!!!

2017 will be great!!!

2017 will be our year!!!

2017 will be life-changing!!!

2017 will be powerful!!!

Thursday, October 27, 2016

i dream but i must

i want to break free..
i need to breathe..
i got to see everything..
i have to grow..
i love to explore..

but first..
i must change..

Saturday, July 26, 2014

nagugulumihanan

parang nakalutang..
parang hindi naman..
parang may kulang..
parang kawalan..
walang laman..
pilitan..
napipilitan..
basta lang..
naguguluhan..
hindi malaman..
sana hindi na lang..
kinakabahan..
walang babalikan..
dapat pagbutihan..
walang tatapakan..
sanayan lang yan..
walang personalan..
trabaho lang..
problema'y asahan..
malalampasan..
kapit lang..
kalma lang..
pagsipagan..
pagtiyagaan..
pagpawisan..
mabuting usapan..
pasensyahan..
pagbutihan..
dapat pag-aralan..
subukan..
kaya yan!

Thursday, January 16, 2014

kapatawaran

hayaan mong pawiin..
lungkot..nadarama ko rin..
ano ang gagawin..
sabihin sa akin..
wag pagtagalin..
ito ay tanggapin..

hayaan mong sambitin..
mga bugso ng damdamin..
katotohanan lamang..
hindi inaasahan..
mali ang naturan..
hindi nagkaunawaan..
tuloy nasaktan..
hindi kagustuhan..

hayaan mong buksan..
makinig ang isipan..
mahirap man..
piliting paniwalaan..
sana’y maunawaan..

kapatawaran..

sana’y pagbigyan..



Sunday, December 1, 2013

izaak's thank you magnet


thanks to all who came and celebrated izaak's birthday with us!

Saturday, November 16, 2013

parol

minsan nagkita ako ng pinagbebentang parol sa may kalye..
simple lang pero kita mong pinaghirapan ang pagkagawa..
bigla kong namiss ang Batangas..
at yung tradisyon namin noon..

tuwing malapit na ang pasko..
siyempre excited ang lahat..
lalo na ako..
sarap maging bata tuwing pasko..
iba talaga ang pakiramdam noon..

at isa sa mga tradisyong natatandaan ko..
ay ang paggawa namin ng parol..
siguro October o November pa lang..
nagsisimula na ang lahat maghanda..

ihanda na ang mga materyales at gamit..

ang skeleton ng parol..
kawayang patpat..
hinulmang bituin..
hindi ko matandaan ang totoong tawag don..
pero alam ko..taon-taon yun ang gamit namin..
pukpukan lang ng kalabito pag sira at oki na ulit..
at yung cellophane..
depende siguro ang kulay ..
kung anu ang feel ng mga tita o ng lola..
at kung ano meron sa new life..
o sa new quality..
iba siyempre every year..
pero dapat lutuin muna ang kula..
pero nang lumaon e glue na (sasyal)..
yung pabilog na kaha..
papaikutan ng niyuping papel de hapon..
Tupi tupi tupi tupi..
Gupit gupit gupit..
kailangan talaga matiyaga ka..
masmasinsin mas maganda..
yung buntot e gawa din sa papel de hapon..
(me kinalaman kaya talaga ang japan sa papel na ito)
Tupi tupi tupi tupi..
Gupit gupit gupit..
Kahit taun-taon na ginagawa..
Minsan e sumasablay pa rin..
minsan mayabong..minsan hindi..
minsan mahaba..minsan maikli..
minsan pantay..minsan burikli..
oki lng..
kasi sa huli..
maganda pa rin..
at nung lumaon..
ay nilagyan pa ng bumbilya..
nagliliwanag..
bituin nga di ga..
at ang mahalaga..
ang simbolo nito..
ang bituing nagliwanag..
noong isinilang si Kristo..

ang sayang pagmasdan..
ang sarap balikan..
pasko noong aking kabataan..
saya’y di matatawaran..
kahit simple lang na bagay..
ang ligaya ay tunay..

Saturday, August 3, 2013

walk on


teach a child to walk..and later he will run..
lead a child his way..later he will decide his own directions..
tell a child the correct ways..later he will learn from his on mistakes..
give everything up on a child..later he will give everything back to you..

i survived tower 186

an unexpected travel.. i've been to quezon province just last wednesday..
and the mountain hiking rush suddenly felt once again..
such a difficult muddy terrain though..and the rain made it more challenging..

the land trip itself was a first time..
passing through the sierra madre..
the towns of rizal, laguna and quezon..
seeing the greens..
the mountain slopes..
the lakes and rivers..
the extreme zigzag roads..

and shall i mention the "lomi" experience..
throwing back the "were" days..
a cheap snack..
but it has kept us until the very late lunch..
and the lunch..of course..
"bulalo" and "hipon ribosado"..
got to come back there for another bite..

going back to the thrilling climb..
raining still at jump-off point..
got to borrow a raincoat..
up..up..up..
follow the trail..
got to hold on to the sturdy branches..
prevent slipping down..
be careful with some rocky parts..
up..up..up..
breath..sip some water..
still can't believe i'm here..
are we there yet..
up..up..up..
and there..
the tower legs..
summit at last..
is this the rain or sweat..
maybe both..
got to keep moving..
the bugs really annoyed me at the peak..
and thanks..no "limatik"..
got the job done..
and time to go down..
they got me a trekking stick for support..
thanks again..
muddy descend indeed..
this hiking shoes just failed me..
got to wear my fave one next time..
down..down..down..
enjoyed slipping down..
felt my knees getting weak..
need to train again i guess..
got to go back to my physical exercises..
down..down..down..
rain has stopped at last..
and were back at last..
whew..i survived..
deep breath..
thank you Lord!





Saturday, July 20, 2013

pamilyado na eh..

sabi nila.. pag nagkapamilya ka na daw.. mag-iiba na ang lahat..

tama sila..

kung dati e sarili mo lang madalas ang iniisip mo.. kapakanan na nila ngayon ang tumatakbo sa isip mo..

masmaingat ka na ngayon.. kasi iniisip mo.. paano kapag may nagyaring masama sa'yo.. paano pamilya mo.. gusto ma pa siyempre makasama sila ng matagal at makitang maayos ang kalagayan nila..

bawal magkasakit..at kung sila ang may sakit..gagawin mo ang lahat..maging maayos lang sila..

may kontrol ka na rin sa pag-gastos.. mapapansin mo lahat ng presyo ng mga bagay e kinukumpara mo minsan sa presyo ng bigas, gulay, prutas, diaper, gatas o tuition..

dati e enjoy ka sa mga gimik at kain sa labas.. ngayon masgusto mo na lang sa bahay na magdiretso.. ang kanilang mga ngiti ay sapat na upang pawiin ang pagod ng maghapon..

may halaga na ngayon ang bawat oras..hangga't maari ay maibuhos ito sa kanila..at walang panghihinayang kung kasama sila..oras sa pamilya ay oras ng saya..

hindi maiiwasan ang problema..basta ang mahalaga..handa kang harapin ito..handa ka sa lahat ng hirap..handa kang magdesisyon at isipin kung ano ang nakabubuti..

sabi nila.. pag nagkapamilya ka na daw.. mag-iiba na ang lahat..

tama sila..

pati blog ko..minsan madrama..

thumbzaak


izaak at his 7th month>>June 22, 2013

Saturday, June 1, 2013

jeepney chronicles part 6: kwentuhang wagas

minsang nakasakay ako ng jeep..

may isang grupong nagsakayan..
mga kababaihan at kabataan..
inokupa ang mga bungi sa upuan..
ngunit kahit malayo ang mga kinalagyan...
diretso ang kwentuhan..
makinig sa kanila ay hindi maiiwasan..
kahit tenga ay takpan,,
masasagap ang tsismisan..

mukhang may dinayong kasalan..
at mukhang hindi nila nagustuhan..
inisa-isa ang hayin sa hadaan..
ang luto at lasa ay hindi raw kasarapan..
pati traje de boda pinag-usapan..
halata raw na bukol na ang tiyan..

ako naman itong nakikinig lang..
hindi ko malaman..
apektado na sa nasasaksihan..
maiwaksi sana ang nararamdaman..
pagod ay lalong nadagdagan..
gusto sana ay katahimikan..

publiko man ang sasakyan..
sana ay may paggalang..
sana ang usapan..
ay sa inyo na lamang..
mga dila sana ay pigilan..
kung sasambiti’y ‘di kagandahan..
kahit pasahero lang..
gusto rin ng kapayapaan..

Saturday, May 11, 2013

jeepney chronicles part 5: kaltingan sa sasakyan


minsang nakasakay ako ng jeep..

isa munang jeepney joke jaan:
lalaki: bayad po manong.. (iniabot ang kulay ubeng isang daang piso)
driver: saan galing?!
Lalaki: sa dalawang pusong nagmamahalan.. (sabay titig sa isa’t isa at humigpit ang holding hands)
driver: eto ang sukli..( thought bubble ni manong: sana tubuan naman kayo ng kahihiyan!)

mahihiya naman sina Daniel at Kathryn sa inyo..
mainit na nga ang hulab..
maluwag naman ang jeep..
hindi naman valentines day..
at hello! Nandito kami..
napaantanda na nga si lola..
pilit kayong nagsisiksikan jaan..
at parang mga ahas na naglilingkisan..
biktima ng karuwagan..

pda ang tawag nila jaan..
public display of affection..
hhww..
kandungan sa park..
etc..etc..

pero pag nakasakay naman sa jeep..
pede ga namang pigilan..
ang nag-aalab na pagmamahalan..
ang masidhing lambingan..
ang kulbitang kaina-inaman..
ang mga berbong ligawan..
hindi pede ang walang pakialamanan..
nakakaasiwang pagmasdan..
masiklong huwaran ng kabataan..

nawa ay igalang..
pampublikong sasakyan..
pansamantalang tumimo naman..
hindi lamang kayo ang lulan..

takes all the stress away...


Saturday, February 23, 2013

daddy's happy view

ruan playing with izaak..
mommy's delight..
daddy's happy view..